караница
караница (български)
ед.ч. | ка·ра·ни·ца | |
---|---|---|
членувано | ка·ра·ни·ца·та | |
мн.ч. | ка·ра·ни·ци | |
членувано | ка·ра·ни·ци·те | |
звателна форма | — |
Съществително нарицателно име, женски род, тип 41
- разг. Кавга, разправия, свада.
Етимология
Фразеологични изрази
Превод
|
|