мимолетен
мимолетен (български)
ед. ч. | м. р. | ми·мо·ле·тен | |
---|---|---|---|
непълен член | ми·мо·лет·ния | ||
пълен член | ми·мо·лет·ни·ят | ||
ж. р. | ми·мо·лет·на | ||
членувано | ми·мо·лет·на·та | ||
ср. р. | ми·мо·лет·но | ||
членувано | ми·мо·лет·но·то | ||
мн. ч. | ми·мо·лет·ни | ||
членувано | ми·мо·лет·ни·те |
Прилагателно име, тип 79
Нещо което минава бързо; недълготраен
Етимология
Фразеологични изрази
Мимолетно щастие
Синоними
Антоними
Омоними
Сродни думи
Производни думи
Превод
|
|