баба
баба (български)
ед.ч. | ба·ба | |
---|---|---|
членувано | ба·ба·та | |
мн.ч. | ба·би | |
членувано | ба·би·те | |
звателна форма | ба·бо |
Съществително нарицателно име, женски род, тип 41
- Майката на родителите.
- Стара жена.
- Майка на съпруга.
- Жена, която изражда деца (обикновено в домашни условия).
- прен. Мекушав човек, страхливец.
Етимология
Фразеологични изрази
Превод
|
|
Синоними
Сродни думи
Производни думи
Белоруски
Македонски
Руски
Сръбски
Украински
Съществително име, женски род
ба́ба
- баба