Есперанто

Глагол

  1. ям
    La infano ploras, ĉar ĝi volas manĝi.
    Детето плаче, защото иска да яде.

Произношение

  • IPA: /ˈmand͡ʒi/
  • Срички: man‧ĝi

Етимология

От фр. manger и итал. mangiare.

Спрежение

Инфинитив manĝi
Повелително наклонение manĝu
Условно наклонение manĝus
Спрежение на manĝi
Глаголно време
Минало Сегашно Бъдеще
ед.ч. мн.ч. ед.ч. мн.ч. ед.ч. мн.ч.
Глаголна форма manĝis manĝas manĝos
Деятелно причастие manĝinta manĝintaj manĝanta manĝantaj manĝonta manĝontaj
вин.п. manĝintan manĝintajn manĝantan manĝantajn manĝontan manĝontajn
Деятелно причастие

като съществително

manĝinto manĝintoj manĝanto manĝantoj manĝonto manĝontoj
вин.п. manĝinton manĝintojn manĝanton manĝantojn manĝonton manĝontojn
Страдателно причастие manĝita manĝitaj manĝata manĝataj manĝota manĝotaj
вин.п. manĝitan manĝitajn manĝatan manĝatajn manĝotan manĝotajn
Страдателно причастие

като съществително

manĝito manĝitoj manĝato manĝatoj manĝoto manĝotoj
вин.п. manĝiton manĝitojn manĝaton manĝatojn manĝoton manĝotojn
Деятелно деепричастие manĝinte manĝante manĝonte
Страдателно деепричастие manĝite manĝate manĝote


Производни думи